Do wyznaczania współczynnika
skrócenia oraz pomiaru długości kabli współosiowych przy
wykorzystaniu analizatora NWT 7 najdokładniejsze wyniki uzyskiwałem
stosując metodę opisaną poniżej: 1. Ustawić, skalibrować NWT 7 do pracy w pełnym trybie, tzw. Sweep 2. Wyznaczanie współczynnika skrócenia i długości kabla współosiowego na ogół należy prowadzić w pełnym zakresie częstotliwości, tj. do 80 MHz. Generalnie, im krótszy kabel, tym wyższa górna częstotliwość. Dolną dla wygody pomiarów ustawić na 1 MHz. 3. Do NWT podłączyć rozgałęźnik czterodrożny z gniazdami i wtykiem UC1. Można używać znacznie popularniejszy (i tańszy) trójnik, jednak z moich doświadczeń wynika, że dokładniejsze wyniki uzyskuje się stosując rozgałęźnik z 4 wrotami. 4. Wyjście NWT połączyć z wejściem przyrządu poprzez dwa gniazda przelotowe czwórnika (ze względu na wygodę będę używał tego określenia na rozgałęźnik czterodrożny, chociaż jest ono bardzo nieprawidłowe). Do tego podłączenia wykonałem dwa specjalne kable, z jednej strony wtyk SMA, z drugiej gniazdo UC1 z dobrego (o gęstym oplocie) kabla RG58. 5. Do pozostałych dwóch wrót czwórnika podłączyć badany kabel - najlepiej, ale niekoniecznie, zakończony z obu stron wtykami UC1. 6. „Przedmuchać” w całym paśmie kabel podłączony do rozgałęźnika. Zakres tłumienia (oś pionowa) ustawić na 30 dB. Częstotliwość pomiarów (ilość próbek) ustawić maksymalną, tzn. 9999. 7. Na uzyskanym wykresie zaznaczyć kursorami (od 1 do 5) minima na częstotliwościach zaczynając od największych, tak aby kursor nr 5 wypadł najwyżej, na około 50-70 MHz, kursor nr 4 poniżej, na wykreślonym minimum w okolicach 30-50 MHz, i tak dalej. 8. Odczytać (w MHz) częstotliwości minimów na ekranie w miejscu, gdzie zostały oznaczone kursorem. 9. Obliczyć (w MHz) częstotliwości pomiędzy minimami wykresu: f5-f4 = ………….. , f4-f3 = …….…….. , f3-f2 = …………… , f2-f1 = ……………. . W idealnym przypadku wszystkie te częstotliwości powinny być sobie równe. Tak się jednak nie zdarza, dlatego obliczamy zwykłą średnią arytmetyczną. Wyznaczoną średnią częstotliwość wstawiamy do mianownika wzoru : 300/średnia częstotliwość [MHz]. Uzyskana liczba to elektryczna (skrócona w stosunku do rzeczywistej) długość mierzonego kabla w metrach. 10. Do wyznaczenia współczynnika skrócenia kabla potrzebna jest znajomość jego długości rzeczywistej. Po zmierzeniu długości kabla taśmą mierniczą współczynnik skrócenia obliczamy ze wzoru elektryczna długość kabla / rzeczywista długość kabla 11. Znając współczynnik skrócenia danego kabla, możemy łatwo wyznaczyć jego długość na szpuli, w zwoju, od transceivera do anteny na dachu itp mnożąc średnią skróconą elektryczną długość kabla obliczoną w pkt. 9 przez współczynnik skrócenia tego kabla. Dokładność tego pomiaru bywa zadziwiająco duża, na długości 20 m różnice są kilkucentymetrowe. 12. Jak wspomniałem, pomiary te można przeprowadzić przy użyciu rozgałęźnika typu trójnik, a nie czwórnik. Podłączamy wtedy do trójnika tylko jeden koniec kabla, drugi pozostawiamy rozwarty i wolny. Uzyskane wykresy są dwukrotnie gęściejsze, dlatego oznaczając kursorami częstotliwości minimów należy o tym pamiętać. Jeśli oznaczamy sąsiednie minima, wtedy we wzorze na obliczenie elektrycznej (skróconej) długości kabla w liczniku wstawiamy liczbę 150. Opisana metoda pomiaru współczynnika skrócenia kabla współosiowego przy użyciu analizatora NWT 7 charakteryzuje się dokładnością daleko wykraczającą poza praktyczne potrzeby. Bliższa analiza pokazuje, że dla zachowania dokładności wyznaczania współczynnika do drugiego miejsca po przecinku (a tak jest zwykle podawany przez producentów kabli) wystarcza odczyt z programu NWT mierzonych częstotliwości do czwartego miejsca po przecinku (MHz). Ten sam układ może służyć do precyzyjnego sprawdzenia wtyków, złączy, konektorów, beczułek itp. Podłączamy do trójnika lub czwórnika w miejsce mierzonego wcześniej kabla badane złącze, konektor, kabel z wtykami które chcemy sprawdzić. Ważne, aby drugi koniec kabla, kabla z beczułką, kabla z tym konektorem itp. pozostawić wolny. Po uruchomieniu „przemiatania” obserwujemy (zapisujemy) jeden przebieg, następnie odłączamy kabel z wtykami, gniazdami i podłączamy go drugim końcem. Ponownie uruchamiamy NWT, rejestrujemy (zapisujemy) wykres. Porównujemy je oba, powinny być absolutnie identyczne (jeden na drugim). Jeśli tak nie jest, świadczy to o uszkodzeniu na jednej ze stron kabla wtyczki, gniazda bądź innego konektora. Zaletą metody jest, jak sprawdziłem w praktyce, możliwość wykrycia uszkodzenia niemożliwego do wykrycia np. zwykłym omomierzem. Badając w ten sposób swoich 20 kabli tzw. pomiarowych odkryłem wśród nich 40% felernych…. ![]()
Wyznaczenie tłumienia kabla współosiowego dB/100m.przy pomocy
analizatora NWT. |
(C) SQ2EEQ & SP2DDX - 2017 |